အကယ္လို႔မ်ား သင္ဟာ ေလျပင္းမုန္တိုင္းမိုးသည္းညမိုက္ထဲမွာ တေယာက္တည္း ကားေမာင္းလာတယ္ ဆိုပါစို႔။ ရုတ္တရက္ ဘတ္စ္ကားမွတ္တိုင္ကို ျဖတ္အသြားမွာ လူ၃ေယာက္ဟာ ဘတ္စ္ကားစီးဖို႔ ေစာင့္ေနတာကို ေတြ႔လိုက္ရမယ္။
ပထမလူက ေသလုေမ်ာပါးျဖစ္ေနတဲ့ အမယ္အိုတေယာက္၊ ဒုတိယလူက သင့္အသက္ကို ကယ္တင္ဖူးခဲ့တဲ့ မိတ္ေဆြေဟာင္း၊ တတိယတေယာက္က သင္စိတ္ကူးထဲက ျပည့္စံုေကာင္းမြန္ၿပီး စံထားေလာက္တဲ့ အေဖာ္မြန္ေကာင္းတေယာက္။ ဘယ္တေယာက္ကို ကားေပၚတက္စီးဖို႔ သင္ေရြးခ်ယ္မလဲ။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ သင့္ရဲ႕ကားဟာ ခရီးသည္တေယာက္စာ စီးနင္းဖို႔ ရႏိုင္လို႔ပဲ ျဖစ္တယ္။ ေအာက္က စာဆက္မဖတ္ခင္ ဘယ္သူ႔ကို ေရြးမလဲဆိုတာ သင္အရင္စဥ္းစားေတြးၾကည့္ပါ။
- အဖြားအိုသည္ ေသလုေမ်ာပါးျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ သူမကို အလ်င္စလို ကယ္တင္လိုစိတ္ျဖင့္ ေခၚေဆာင္သြားမည္။
- ဒါမွမဟုတ္ သင့္ရဲ့အသက္ကိုကယ္တင္ဖူးခဲ့တဲ့ မိတ္ေဆြကိုပဲ ေခၚယူလိုက္မည္။ ဒါဟာ သူ႔ေက်းဇူးကို ျပန္ဆပ္ခြင့္ၾကံဳဖို႔ အေကာင္းဆံုးအခြင့္အလမ္းျဖစ္သည္။
- ဒီလိုဆိုရင္ သင္ရဲ႕အေဖာ္မြန္ေကာင္းကို တဖန္ျပန္ၿပီး ရွာေတြ႔ႏိုင္ေတာ့မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။
အလုပ္ေလွ်ာက္သူ၂၀၀အနက္ တေယာက္ေသာသူဆီက အေျဖကို အခက္အခဲမရွိဘဲ ေျဖဆိုႏိုင္ခဲ့တဲ့အတြက္ သူ႔ကို အလုပ္ခန္႔လိုက္ပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕ အေျဖကဘာလဲဆိုတာ မွန္းၾကည့္လို႔ရလား????
သူအလြယ္တကူပဲ ေျဖသြားလိုက္ပါတယ္။
"ကြ်န္ေတာ့ကားေသာ့ကို ကြ်န္ေတာ့မိတ္ေဆြကိုေပးၿပီး အဆိုပါအဖြားအိုကို ေဆးရံုကိုေခၚသြားဖို႔ေျပာမယ္။ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္စိတ္ကူးထားတဲ့ ဘဝၾကင္ေဖာ္နဲ႔အတူေနရစ္ၿပီး ဘတ္စ္ကားကို သူမနဲ႔အတူ ေစာင့္ေနမယ္။"
တခါတရံမွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ဇြတ္တရြတ္ႏိုင္တဲ့ ေခါင္းမာတဲ့အေတြးအေခၚကန္႔သတ္ခ်က္မ်ားကို စြန္႔ပစ္ႏိုင္ရင္ အျမတ္အစြန္းမ်ားစြာရရွိိႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ သမရိုးက် မေတြးပဲ ခ်င့္ခ်ိန္ႀကံဆၿပီး စိတ္ကူးေကာင္းေလးမ်ား ဖန္တီးေတြးေတာစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ၾကပါေစ။
No comments:
Post a Comment